Ekspozycja w dworku

W 1988 roku na zlecenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wykonano jego inwentaryzację, a  dwa lata później odtworzono go w Gosławicach, na terenie należącym do Muzeum Okręgowego w Koninie.

To tutaj prezentowana jest ekspozycja stała zatytułowana „Dwór polski”. Przeznaczenie poszczególnych pomieszczeń wynika z dokumentacji dworu ruszkowskiego. Na parterze w amfiladzie znalazły się następujące pomieszczenia: sień, sypialnia z garderobą, gabinet, salon, jadalnia oraz kredens. W dworku nie ma kuchni, była ona zlokalizowana w nieodtworzonej oficynie. Na piętrze wszystkie pomieszczenia posiadają oddzielne wejścia z sieni. Znajdują się tam: pokój gościnny, pokój guwernantki i buduar. Wystrój większości pomieszczeń odtworzono na podstawie pamiętników i inwentarzy, urządzając je meblami i bibelotami datowanymi od XVIII do końca XIX w.,  tym samym tworząc syntetyczny obraz wnętrz charakterystycznych dla XIX w.: sypialnia, gabinet i salon w stylu biedermeier, buduar to tzw. drugie rococo (styl Ludwika Filipa), a w jadalni zachwyca secesja. W pokoju guwernantki zgromadzono pamiątki po konińskiej pisarce i społeczniczce, Zofii Urbanowskiej. Pokój gościnny mieści najstarsze obiekty, które mogłyby funkcjonować we dworze: osiemnastowieczne meble, szkła, kamionki, obrazy, tkaniny.

Ekspozycja ma na celu nie tylko odtworzenie wyglądu wnętrz, ale także przybliżenie stylu życia mieszkańców dworku. Przed świętym obrazem w sypialni pali się lampka. W garderobie panuje nieład, towarzyszący pakowaniu kufrów przed podróżą; w kredensie spiżarniana szafka nęci zapasami nalewek. W gabinecie rozstawiono stolik do gry z kostkami domina, a w górnej sieni rozmieszczono myśliwskie trofea gospodarza.