104. rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego

„Na ulice wyległa cała ludność, jakieś 150 tysięcy ludzi. Zapadł już wieczór i mnóstwo ludzi trzymało w rękach pochodnie. Naprawdę nieczęsto można ujrzeć takie powitanie. Wszyscy mnie pozdrawiali. Nie chodziło tu oczywiście o moją osobę, ale okoliczności uczyniły mnie przez chwilę symbolem idei. To wielki zaszczyt, gdy człowiek staje się symbolem idei”. (Ignacy Jan Paderewski, „Pamiętniki 1912-1932”)

W grudniu, jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia, Wielkopolskę obiegła sensacyjna wiadomość o spodziewanym przyjeździe Ignacego Jana Paderewskiego. Ten wielki pianista od 1917 r. był m. in. przedstawicielem paryskiego Komitetu Narodowego Polskiego w USA i dysponował bezpośrednim dostępem do najważniejszych amerykańskich polityków z prezydentem T. W. Wilsonem włącznie. Zasadniczym celem wizyty mistrza w Polsce było znalezienie porozumienia z J. Piłsudskim, co było niezbędne dla międzynarodowego uznania Polski. Sama trasa przejazdu I. J. Paderewskiego z portu w Gdańsku, przez Poznań i dalej do Warszawy była jasnym sygnałem, że zwycięskie mocarstwa nie tracą z pola uwagi Polaków pozostających pod niemiecką władzą. Na wieść o przyjeździe pianisty do stolicy Wielkopolski miasto utonęło w flagach narodowych i koalicyjnych. Pomimo przeszkód stawianych przez Niemców, mistrz dotarł do Poznania 26 grudnia o 21.10, na którego czekały dziesiątki tysięcy podekscytowanych rodaków, którzy tłumnie towarzyszyli mu z dworca kolejowego do hotelu Bazar. Z hotelowego balkonu wygłosił przemówienie do falującego tłumu, podkreślając konieczność jedności i odbudowy Polski. Następnego dnia, 27 grudnia 1918 r., pod oknami Bazaru ciągnęły kolejne manifestacje na cześć sławnego pianisty, z czego największe wrażenie zrobił na wszystkich pochód tysięcy dzieci wymachujących chorągiewkami w barwach narodowych. Podniosła atmosfera w mieście i reakcje na nią żołnierzy niemieckich zwiastowały zbliżający się wybuch walk, które dały początek, trwającemu blisko dwa miesiące Powstaniu Wielkopolskiemu.

Na zdjęciu jednostronny medal z 1919 r. z zasobów Gabinetu Numizmatycznego naszego muzeum, upamiętniający Ignacego Jana Paderewskiego.